Maska krtaniowa (ang. laryngeal mask airway – LMA) – przyrząd używany w medycynie służący do udrażniania dróg oddechowych. Stanowi alternatywę dla intubacji (dzięki prostszym sposobie zakładania). Poprzez brak konieczności odginania głowy przy zakładaniu może być traktowana jako metoda z wyboru przy udrażnianiu dróg oddechowych u osób z urazami kręgosłupa szyjnego. Dzięki uszczelnieniu na poziomie krtani pozwala utworzyć ustno-gardłową drogę oddechową w istotnie mniej urazowy sposób niż rurka dotchawicza, stwarzając mniejsze opory przepływu gazu oraz wywołując znacznie słabszą odpowiedź hemodynamiczną organizmu. Wprowadzenie maski odbywa się łatwo i szybko bez laryngoskopu, a w większości przypadków nie jest konieczne zwiotczanie mięśni. Po wprowadzeniu maska krtaniowa zapewnia bezpieczniejszą kontrolę oddechu, niż maska twarzowa. Ponieważ nie ma konieczności podpierania podbródka pacjenta personel medyczny ma wolne ręce. Może być stosowana do spontanicznej i kontrolowanej wentylacji podczas znieczulenia ogólnego.
Maska krtaniowa została wprowadzona do użycia w latach 80. XX wieku przez brytyjskiego anestezjologa Archibalda Braina.
Parametry techniczne
Niskociśnieniowy mankiet wykonany jest z materiału o potwierdzonej klinicznie, obniżonej przenikalności dla podtlenku azotu, zapewniającego dobre uszczelnienie i spowalniającego wzrost ciśnienia w mankiecie w trakcie intubacji. Przezroczysty, wykonany z termoplastycznego PCV korpus maski, pozwala na obserwację skroplonego gazu. Gładkie przejście rurki w maskę, ułatwiaj jej wprowadzenie. Przewód łączący mankiet z balonikiem kontrolnym (w innym kolorze niż korpus rurki) jest wtopiony w rurkę, dzięki czemu zminimalizowane jest ryzyko uszkodzenia przez zęby. Balonik kontrolny wyraźnie wskazuje na stan wypełnienia (płaski przed wypełnieniem), zawiera informację o maksymalnej objętości wypełnienia mankietu, nazwą producenta, rozmiarem maski.
Technika zakładania
Po nawilżeniu zewnętrznej powierzchni mankietu uszczelniającego należy wprowadzić maskę po podniebieniu aż do tylnej powierzchni gardła. Następnie idąc ku tyłowi i w dół umieszcza się maskę w jego tylnej części. Po osiągnięciu oporu napełnia się mankiet uszczelniający (prawidłowo założona maska powinna się wysunąć o 1-2 cm powyżej siekaczy).
Ograniczenia
Maska krtaniowa nie zabezpiecza dróg oddechowych przed aspiracją treści żołądkowej. Zwiększony opór w drogach oddechowych, jednoczesne prowadzenie uciśnięć klatki piersiowej może prowadzić do nieszczelności mankietu i hipowentylacji.
http://www.youtube.com/watch?v=96e46PyARaU
